|
|||||||||||||||||||
De harp is een getokkeld snaarinstrument, waarvan de snaren in schuine richting van de klankkast naar de hals van het instrument lopen. De snaren van een harp worden in trilling gebracht door met de vingers aan de snaren te plukken (ook wel tokkelen genoemd). Er zijn 3 basisvormen: de boogharp, de hoekharp en de lijstharp. Boogharpen en hoekharpen komen oorspronkelijk uit Afrika en Oost-Azië en worden daar nog steeds veel gebruikt. Lijstharpen komen buiten Europa niet voor. |
Plaatsing in het
Symfonieorkest |
||||||||||||||||||
Harpen waren reeds in 3000 v. Chr. bekend in Egypte en Soemerië. Dit waren boogharpen. Hoekharpen waren een latere ontwikkeling, die waarschijnlijk ontstond in Perzië (nu Iran) en tegen het jaar 2000 v. Chr. ook in Egypte bekend was geworden. Lijstharpen ontwikkelden zich gedurende de middeleeuwen in Europa. De Europese harp uit de middeleeuwen had het nadeel maar in één toonladder
te kunnen worden gestemd. Als er verhogingen of verlagingen nodig waren, moest
de harpist onder het spelen met de vingers op een snaar drukken; een onhandige
methode. De eerste oorspronkelijke composities voor harp ontstonden in het begin van
de 17e eeuw in Italië. In de 18e eeuw hebben o.a. Händel en Haydn werken voor
de harp geschreven.
|