De Contrabas

De contrabas is het strijkinstrument dat de laagste tonen voortbrengt.
De vorm wijkt enigszins af van de viool, altviool en cello. Het instrument heeft wat afhangende schouders.
De contrabas is zó groot dat de bespeler ervan moet staan of op een hoge kruk moet gaan zitten.
Veel contrabassisten zitten echter niet op een hoge kruk, maar gewoon op een niet te hoog afgestelde drumkruk. De Bas staat dan iets horizontaler (schuiner).

Plaatsing in het Symfonieorkest

In tegenstelling tot de andere strijkers is de contrabas in kwarten gestemd in plaats van in kwinten. 
De stemming van de snaren is: E-A-D-G.

De zware klank van de contrabas is het fundament van een symfonie- en strijkorkest. In de jazz-muziek kom je de contrabas ook tegen, waar het instrument meestal tokkelend (dat noemen we: pizzicato) wordt bespeeld.
De contrabas kan al gespeeld worden vanaf  zo'n 7 jaar. Ze spelen dan op een 1/8 bas.
Meer informatie hierover vind je op de site van Ruud van der Meulen: Probasse (ga naar: Kids corner)

Meer info over de strijkinstrumenten: www.muziekindex.nl/p/frame/viool_cello.html

FAMILIE:	Snaarinstrumenten. De contrabas hoort bij de groep strijkinstrumenten.
NAAM BESPELER:	Contrabassist(e).
TOONOMVANG:	Meer dan 2 1/2 oktaaf.
MATERIAAL:	Hout en snaren van metaal.
GROOTTE:	De klankkast is 1,8 meter lang.
AFKOMST:	De contrabas werd in de 16e eeuw ontwikkeld uit de contrabas-vedel.
CLASSIFICATIE:	Hij behoort tot de groep chordofonen (dit zijn instrumenten waarbij het geluid wordt voortgebracht door het in trilling brengen van snaren).